Wat een weertje hè?

Beste zomer,

regen

Mijn complimenten aan jou. Want wat heb je het goed gedaan dit jaar. Je bracht niet uit te houden hitte, er was gierende koude wind. Er waren tijden van droogte en er waren tijden van extreme nattigheid. Er waren dagen waarop je de bliksem zijn verwoestende werk liet doen en er waren dagen waarop je met hagelstenen als golfballen het glas van de tuinbouwkassen aan gruzelementen liet slaan. Gewoonweg heerlijk dus! Want je gaf ons genoeg redenen tot klagen. Genoeg bijzonderheden om het nieuws in de komkommertijd mee op te vullen en meer dan voldoende aanleidingen om een gesprek mee op te starten. En dat is nu precies wat wij Nederlanders nodig hebben. Je bent wat dat betreft snel geïntegreerd. In juni zette je officieel pas voet aan onze grond en nog voordat je drie maanden later weer vertrekt, heb je je sporen in dit kikkerlandje al dik verdiend. Je hebt je volledig aangepast aan dat klagende Nederlandse volkje. Was het ons met ruim 30 graden toch te heet? Dan zette je daarna de koude douche aan. Liep
ons volkje te zeuren over natte voeten? Dan drukte jij op het knopje van de windmachine. En nu…nu is de tijd daar. Je gaat ons land weer verlaten. En dat vind ik oprecht jammer. Ik heb namelijk van je genoten. Ik heb je zonnestralen opgenomen in mijn huid. Ik heb je regen verwelkomt als groeimiddel voor de planten in mijn tuin. Ik heb je warmte gebruikt om op te laden. En ja, ik heb je af en toe ook misbruikt. Als onderwerp om over te praten. Bij de kapper, in de kassa-rij of op een zonovergoten terras. Of ik  iemand nu ken of niet; over het weer kan altijd worden gepraat. Of geklaagd. Mensen komen met elkaar in contact; gewoon omdat er altijd ‘weer’ is. Zo herinner ik me nog de ontmoeting van een bewaker en een schoonmaakster in de ontvangsthal van een groot ziekenhuis eerder dit jaar. De twee kenden elkaar niet, maar omdat het “klere koud” was op de scooter die ochtend, klaagde de schoonmaakster daar even flink over tegenover de beveiliger. De beste man had er weliswaar geen last van gehad, omdat hij altijd in een warme auto zat op weg naar zijn werk, maar er volgde wel een geanimeerd persoonlijk gesprek. En zo was er afgelopen zomer die keer dat een jongedame voor me in de bus een oudere mevrouw haar waaier aanbood, omdat het zo heet was. Een fijn gesprek over het leven van de oudere dame volgde. Ik kan daarvan genieten. Het weer verbindt. Of het nu een klaagzang is of een prettige conversatie. En jij; beste zomer, voldeed dit jaar aan alle eisen om ons volk te verbinden. Wat mij betreft krijg je voor altijd asiel. Ik ga eens navraag doen of dit in de gepresenteerde plannen van Prinsjesdag past. Het gaat goed met Nederland, dus dan is er vast ook plek voor jou!

verbinding

2 Responses to “Wat een weertje hè?”

  1. Weer of geen weer. Het is altijd “weer” een genot om jouw blog te lezen, elke keer “weer”
    Ik kijk al “weer” uit naar de volgende.

  2. Keep up the good work!

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.