Sorry

“Piew, piew, piew. Whaaaaa. Poef.”
Deze geluiden komen uit de monden van spelende kinderen. Op deze manier klinkt het best onschuldig. Oorlogje spelen. Elkaar een beetje uitdagen, op elkaar ‘schieten’ met een nep-pistool en veel geschreeuw. In het grote-mensen-leven is oorlog echter een stuk minder onschuldig. Hele bevolkingsgroepen die elkaar te lijf gaan met wonden, pijn of zelfs de dood tot gevolg. Leiders van landen of gebieden, die vinden dat de buurman net iets teveel macht uitoefent. Of niet denkt zoals hij. Of niet dezelfde waarden draagt. Of een ander geloof aanhangt. Het kunnen allemaal aanleidingen zijn om tot gevechten over te gaan.

Piemeltjesgedrag
Al van jongs af aan heb ik veel oorlogen en de gewelddadigheden die ermee gepaard gaan niet begrepen. Ik lees of kijk naar de nieuwsberichten over ‘landje pik’, het opzettelijk pijn doen of het letterlijk afmaken van anderen omwille van eigen gewin. Wat valt er op deze manier te winnen?
Uiteindelijk zijn er vaak ontelbaar veel verliezers.
Omdat leiders van landen vaak mannen zijn, noem ik het zelf ook wel ‘piemeltjesgedrag’. Wie heeft de grootste? Wie komt het verst? Alles om te laten zien hoeveel macht ze wel niet hebben.
En als er dan al iets is ‘gewonnen’, volgt er weer iets nieuws. Want van macht hebben dit soort leiders nooit genoeg.
Wat ik hier het ergst aan vind, zijn al die onschuldige mensen die gebukt gaan onder dat machtsvertoon. De vele verliezers dus.

Sorry
Ik kan hier in een blog geen beschrijving geven van alle soorten geweld, oorlog, onderdrukking, pijn en ellende. Of vertellen wanneer ingrijpen in een conflict gewenst is. Of een uiteenzetting maken van diverse soorten leiders.
Noch kan ik wereldvrede veroorzaken. Het enige dat ik kan doen is zelf zonder oordeel naar anderen blijven kijken. Mensen proberen te begrijpen. Ze zien. Ze horen. En als ik het ergens niet mee eens ben, dit zonder geweld op te lossen.

Of zoals mijn dochter het laatst met pruillip zo treffend verwoordde toen ik uitlegde waarom er vlammen en vechtende mensen op een foto stonden in de krant: “Ze kunnen toch ook gewoon sorry zeggen?”
Ja, daar kan ik helemaal niks tegenin brengen.

2 Responses to “Sorry”

  1. Yvonne,

    Weer een waar verhaal, maar de grote landen hebben oorlog nodig.
    Er zijn vele industrieën die daar hun geld aan verdienen, en dat in de machtigste landen.

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.